สวรรค์ คือ อะไร

คนส่วนใหญ่มักตอบว่า  สวรรค์ คือ เมืองฟ้า

ที่อยู่ของเทวดา  หรือ  พวกชาวสวรรค์

คนทำความดีแล้ว  ตายไปเกิดในสวรรค์

สวรรค์ จึงเป็นที่อยู่ของคนดี  คนดีที่ทำดีมีเมตตากรุณา

ในสังคมมนุษย์ ถึงมีชืวิตอยู่ ก็สามารถสร้างสวรรค์ขึ้นมาได้

ในสังคม  เพื่อให้สังคมเป็น  โลกที่ประกอบด้วยความสุข 

มนุษย์  แปลว่า  มนุส   ผู้ประเสริฐ   คน

เทวดา  แปลว่า  เทพ  เทวา  ชาวสวรรค์   ผู้ทำความดี  ผู้มีความประพฤติดีอันเป็นบุญ

ประเสริฐ  แปลว่า  ดี  เลืศ   ดีที่สุด  ดีเลิศ   วิเศษ

มนุษย์  คือ  ผู้ดี  ผู้เลิศ  ผู้วิเศษ

สุข คือ  ความสะดวก  ความสบาย  ความสำราญ  ความสนุก  สะดวก  สบาย  น่ายินดี  เจริญ

ดี  เป็นที่น่าพอใจ

บุญ  คือ  ความดี  ความสุข  กุศล  

บุญเขต  คือ  เนื้อนาบุญ

คุณความดี ที่พึงประพฤติ และปฏิบัติ  คือ

1.  มีความกตัญญูกตเวที  ต่อ  ผู้มึพระคุณแก่ตน   และครอบครัวของตน และรู้จักตอบแทนคุณท่าน

2.  มีเมตตากรุณา

3.  มีความประพฤติที่ดีเป็นที่เชิดชูวงศ์ตระกูล  และเกียรติแห่งตน  สุภาพ  และมีสัมมาคารวะ

รู้กาลเทศะ  สำรวม

4.  มีสติ  และ  สติสัมปชัณญะ

5.  มีปํญญา  คือ  มีความฉลาดอันเกิดจากการเรียนและคิด (  มีไหวพริบในการรับรู้  รับความรู้และ

ตรึกตรอง  หรือ มีความเฉียบแหลมในการบอกให้รู้ และ ตรึกตรอง  )

6.  เป็นผู้สมถะ  คือ  เป็นผู้ถือเอาความสงบเป็นเครื่องนำ  ผู้สงบจิต

7.  มีสมาธิ  คือ  การตั้งจิตมั่น  (  สงบ  ไม่ร้อนวุ่นวาย  ว้าวุ่น   )

8.  มีการศึกษาที่ดี

9.  ประกอบอาชีพทีดี

10.  เป็นผู้ปกครองที่ดี  ( เป็นพ่อแม่ที่ดี  อบรม เลี้ยงดู สั่งสอน ให้การศึกษา ตัดสินปัญญาโดยใช้

สติ และเหตุผล ก่อนใช้อารมณ์ในการตัดสินปัญหา  )

11.  รู้จักประหยัดเก็บออม  รู้จักใช้จ่าย

12.  เป็นมิตรที่ดีต่อกัน  ช่วยเหลือเกื้อกูลกัน  มีน้ำใจต่อกัน

13.  ไม่เสพสิ่งเสพติด

14.  คบคนดีเป็นมิตร

15.  เป็นผู้มองการณ์ไกล  รู้ทันคน

คลิกอ่านที่นี่