อนารยะ ( อธรรม )

อนารยะธรรม   หรือ  อธรรม   หรือ  ความป่าเถื่อน  คือ สิ่งที่ไม่ใช่

คุณความดี    ,   สิ่งที่ไม่ใช่ความเป็นธรรม   ,  สิ่งที่โหดร้าย

เลวร้าย ชั่วร้าย ที่ทุกคนไม่ต้องการให้เกิดมีขึ้นในสังคมเพราะ

ทุกๆคนปรารถนาความสงบสุข   ความร่มเย็น  ความสุขกายสบายใจ

ความรัก  ความเป็นมิตร  ความมีน้ำใจ   ความห่วงใยซึ่งกันและกัน

อนารยะธรรม  (  ความป่าเถื่อน  )  ก็คือ

1.  คนที่ไม่มีศีลธรรม  คือผู้ที่มีความประพฤติที่ไม่มีคุณความดี   ผู้มี -

ความประพฤติที่ไม่เป็นธรรม    ผู้ที่มีความประพฤติที่ไม่ยุติธรรม    ไม่มีความละอาย

ศีล  แปลว่า  จรรยาดี   ความประพฤติดี

ธรรม  แปลว่า  คุณความดี   ความเป็นธรรม   ความยุติธรรม

ถือ   แปลว่า  นับถือ  เชื่อ  บูชา  รักษา  ประพฤติ

ถือศีล   แปลว่า   ผู้มีความประพฤติที่มีจรรยาดี     ผู้ที่รักษาจรรยาดี  

จรรยา  แปลว่า  ความประพฤติ    กิริยาที่ควรประพฤติ   จริยา

2.  ความเบียดเบียน   การทำร้าย  

3.  ความพยาบาท   ความปองร้าย   ผูกใจเจ็บ  อยากแก้แค้น    

4.  ความจองหอง   ความเยอหยิ่ง   โต้เถียง  ทะเลาะวิวาท  หุนหันพลันแล่น  ดุร้าย  

5.  ความไม่รู้คุณคน   ไม่สำนึกในคุณคน    ไม่รู้จักที่สูงที่ต่ำ

6.  ใช้ถ้อยคำที่ไม่ควรพูด   โกหกให้ร้าย  หลอกลวง  ส่อเสียด  เพ้อเจ้อ  ไม่สุภาพ  

7.  ลักขโมย  ฉ้อโกง

8.  มีความประพฤติไม่ดี  ชั่วร้าย เลวทราม  คบคนชั่วเป็นมิตร  ทำตัวขายหน้า ดูหมิ่น ดูถูกผู้อื่น

เห็นแก่ตัว  ถือใจตนเป็นใหญ่   ฟุ้งซ่าน ใช้เล่ห์กล   ทะยานอยากในความรักความใคร่ที่ไม่ถูก

ทำนองคลองธรรม   ผิดประเวณี    ทำลายฆ่าฟัน  ดื้อดึง 

9.  ไม่ศึกษาเล่าเรึยนหาความรู้ใส่ตัว ทั้งจากโรงเรียน  และจากประสบการณ์รอบข้าง   ประกอบอาชีพ

ในทางที่ผิด   มีความคิดเห็นที่ผิด

10.  เฉื่อยชา  เกียจคร้าน โง่เขลา   หลงใหล   อวดดี   อวดเก่ง   

อานารยชน  คือ  คนที่ป่าเถื่อน   คนที่ไม่คุณงามความดี   คนที่ไม่มีความละอาย   คนที่ไม่ความ

เมตตาการุณา   ทรชน  

บาป   แปลว่า  ความชั่ว   ความลำบาก

สันดาน  แปลว่า  อุปนิสัยที่มีมาแต่เกิด    เชื้อสาย   การสืบเชื้อสาย

อวชาตบุตร  แปลว่า  ลูกที่มีคุณสมบัติที่เลวกว่าตระกูล (  บิดามารดา )

กรรม  แปลว่า  การกระทำ   การกระทำด้วยเจตนาอันเห็นผลของการกระทำนั้น

เวร ( ทางศาสนา )  แปลว่า  ความพยาบาท   ความปองร้าย   บาป

กรรมเวร   ,  เวรกรรม   แปลว่า  การกระทำความชั่ว    การกระทำที่เป็นความพยาบาท

การกระทำที่เป็นการปองร้าย

นิวรณ์  คือ  สิ่งที่กั้นจิตใจไว้มิให้บรรลุคุณความดี    คือ

1 .  ความพอใจรักใคร่โดยขาดเหตุผลและสติ

2.  ความพยาบาท

3.  ความง่วงเหงานอน  เกียจคร้าน

4.  ความฟุ้งซ่านรำคาญ

5. ความลังเลใจ

หนทางที่จะพ้นจากการเป็นทรชนได้  ก็คือ   ออก   และ  จาก

ออก  คือ   ไปจากที่   เคลื่อนจากที่   เคลื่อนไปจากภายในปรากฏภายนอก    หลุดพ้น   สำเร็จไปได้

จาก   คือ  พ้นไป   พรากไป   

และต้องใช้  สติ   ปัญญา  และความเพียร   เพื่อช่วยตนให้พ้นไปจากความชั่วร้ายได้   "  คนล่วง

ทุกข์ได้เพราะความเพียร      ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน      "

คลิกอ่านที่นี่